W okresie sprawozdawczym zarząd Sekcji Poradnictwa i Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej ZG ZNP pracował w składzie:
1. Irena Markowska - przewodnicząca
2. Jacek Dera - wiceprzewodniczący
3. Elżbieta Kotwica - sekretarz
4. Grażyna Nazarewicz
5. Izabela Paprocka
6. Teresa Rychlicka członkowie
7. Anna Naruszewicz-Studnik
8. Czesława Teklak
9. Wiesława Zott.
Praca sekcji ma charakter opiniodawczo-doradczy. Zadania, które sobie wytycza realizowane są przez jej zarząd. Tematyka posiedzeń oraz podejmowane przez zarząd działania w kadencji 2002-2006 zostały przedstawione w opracowaniu jubileuszowym, toteż w moim wystąpieniu chciałabym jedynie odnieść się do niektórych z nich.
Niekwestionowanym sukcesem Sekcji było przeprowadzenie szeroko zakrojonych badań obrazujących funkcjonowanie poradni w kraju w latach 1999-2004. Inicjatorem tych badań była Sekcja Okręgu Pomorskiego, która w ramach przygotowań do organizowanego „Forum Poradnictwa” zaproponowała pracownikom poradni badania ankietowe. Interesujące wyniki przekonały nasz zarząd, że ankietą taką warto objąć wszystkie poradnie w kraju. I tak się stało.
Badanie miało na celu uchwycenie zmian, jakie nastąpiły po 1 stycznia 1999 r., czyli po przejęciu poradni przez organy samorządu terytorialnego.
Pytania dotyczyły bazy lokalowej, kadry, zaplecza diagnostycznego, realizacji zadań statutowych oraz stopnia i zakresu zaspakajania potrzeb środowiska.
W badaniach wzięły udział następujące okręgi: Dolnośląski, Lubelski, Lubuski, Łódzki, Małopolski, Mazowiecki, Podkarpacki, Podlaski, Pomorski, Świętokrzyski, Warmińsko-Mazurski, Wielkopolski i Zachodniopomorski. Łącznie wpłynęły 834 ankiety. Nadesłany materiał zezwolił na opracowanie stanowiska w przedmiotowej sprawie, które zostało przesłane do wszystkich podmiotów mających wpływ na kreowanie polityki oświatowej. Wyniki ankiety przekazano drogą związkową do wszystkich okręgów.
Zarząd sekcji składa podziękowania tym okręgom, które podjęły naszą inicjatywę, bo dzięki nim powstało kolejne opracowanie, które uzasadnia konieczność rozwoju sieci poradni i zwiększenia zatrudnionej kadry specjalistów, bo takie są potrzeby i oczekiwania lokalnych środowisk.
Nadal dużym obciążeniem dla działalności diagnostycznej poradni były badania dzieci i młodzieży w kierunku dysleksji.
Zarząd Sekcji uznał za stosowne zapoznać się zarówno z wynikami sprawdzianów i egzaminów zdiagnozowanych uczniów dyslektycznych, wysłuchać opinii CKE oraz wypracować wnioski dotyczące dalszych procedur postępowania.
Na przestrzeni minionych lat odbieraliśmy sygnały z terenu o oszczędnościowej polityce niektórych samorządów, które miały destrukcyjny wpływ na funkcjonowanie poradni. Celem zahamowania takich poczynań ZG ZNP z inicjatywy Sekcji wystąpił do MEN o zmianę algorytmu naliczania subwencji oświatowej dla powiatów realizujących zadania pozaszkolne związane z poradnictwem. Ten postulat został zrealizowany w rozporządzeniu w sprawie podziału części oświatowej subwencji ogólnej w 2006 roku. Uwzględniono w wadze P-36 dzieci objęte wczesnym wspomaganiem w poradniach psychologiczno- pedagogicznych.
Rok 2005 minął pod hasłem obchodów 100-lecia ZNP. Zapewnie wszyscy uczestniczyliśmy w lokalnych uroczystych spotkaniach, które były okazją do historycznych refleksji i przeglądu własnej działalności. W tym samym czasie my przygotowywaliśmy się również do uczczenia 25-lecia naszej sekcji, który przypadał w dniu 7 IX 2006roku.
Zaproponowałam swojemu zarządowi by z tej okazji zebrać i opracować materiał który zobrazowałby jej historię i 25-cio letni dorobek. Inicjatywa została przychylnie przyjęta przez ZG i w wyniku tego powstał ten oto materiał, który mam przyjemność Państwu przekazać.
Uroczyste, jubileuszowe posiedzenie Sekcji odbyło się w ZG ZNP w Warszawie z pewnym wyprzedzeniem, bo 5 czerwca br. ( program uroczystości w załączeniu ).
W uroczystym spotkaniu uczestniczyli wiceprezesi ZG - Janina Jura i Jarosław Czarnowski.
Zaproszenie przyjęli byli prezesi ZNP kol. Kazimierz Piłat i Jan Zaciura. Był z nami wizytator MENiS Romuald Ponczek oraz dyrektor CMPPiP Elżbieta Nerwińska w towarzystwie Anny Frydrychowicz.
Z satysfakcją i radością powitaliśmy kol. Lucynę Olak i Krzysztofę Madeja, które zabiegały o to, by sekcja ta powstała, a potem przewodniczyły jej przez kolejne kadencje. Gościliśmy nestora poradnictwa i sekcji kol. Juliusza Saloni, członków zarządu minionych kadencji i aktualny zarząd.
Sekcja wypełniała swoje zadania statutowe poprzez opiniowanie projektów aktów prawnych , jak np.’ rozporządzeń o:
-zasadach i warunkach udzielania i cofania zezwolenia na założenie szkoły,
-organizacji roku szkolnego w zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich,
-rodzinach zastępczych,
-uzyskiwaniu stopni awansu zawodowego przez nauczycieli,
-orzekaniu o potrzebie kształcenia specjalnego lub indywidualnego,
-ramowych statutach publicznego przedszkola oraz publicznych szkół,
- sposobie oceniania, klasyfikowania i promowania,
oraz nowelizacji ustawy oświatowej.
Członkowie zarządu Sekcji uczestniczyli w szkoleniach organizowanych przez ZG ZNP, w których tradycyjnie biorą udział członkowie zarządów sekcji zawodowych, działających na szczeblu Zarządu Głównego. Tematyka tych szkoleń była interesująca. Zajęcia w grupach tematycznych stwarzały szanse wypracowania merytorycznych i organizacyjnych wniosków, doskonalących i usprawniających realizację zadań na wszystkich szczeblach organizacyjnych związku.
Przewodnicząca Sekcji wzięła udział w Krajowym Forum poradni psychologiczno-pedagogicznych zorganizowanym przez CMPPP w listopadzie 2006r,.prezentując referat „Rola i znaczenie poradni psychologiczno- pedagogicznych w wyrównywaniu szans edukacyjnych dzieci i młodzieży’’.
Na zaproszenie Zarządu Sekcji Mazowieckiej uczestniczyła w szkoleniu zorganizowanym w Płocku. Ta sekcja nadal podejmuje ciekawe inicjatywy.
Dorobek sekcji starałam się zaprezentować w jubileuszowym opracowaniu.
W każdą działalność wpisane są również porażki.
Najsłabszym ogniwem w pracach naszego zarządu była frekwencja, która wynosiła ok. 50%. Problem ten, mimo poczynionych starań z mojej strony pozostał niezałatwiony.
Poruszam ten problem z wielkim zażenowaniem, ale zmusza mnie do tego sytuacja, bowiem zgodnie z nowym regulaminem z III 2006 r. zarządy sekcji zawodowych działających na szczeblu ZG mogą liczyć nie więcej niż 5 osób. A zatem, wnioski nasuwają się same. Zadbajmy o dokonanie przemyślanych i trafnych wyborów, bowiem dorobek sekcji wypracowuje głównie zarząd.
Dziękuję kol. ustępującego zarządu, które wspierały mnie w realizacji zaplanowanych zadań. To Wasza bogata wiedza i doświadczenia inspirowały nas do pomnażania dorobku naszych poprzedników w trosce o należne miejsce poradnictwa w systemie oświaty i podnoszenia statusu zawodowego specjalistów świadczących usługi pomocowe. To dzięki temu, że „czujecie” problem podjęliście wyzwanie do pracy na rzecz innego dziecka nie pytając o gratyfikacje.
Pani Wiceprezes, proszę o przyjęcie podziękowań dla Pani i dla całego Zespołu Polityki Edukacyjnej, którym kieruje kol. Jolanta Gałczyńska za patronat, opiekę i pilotowanie naszych zamierzeń.
Beatko, dziękujemy Tobie za bezpośrednią koleżeńską opiekę. Cenimy sobie atmosferę, klimat i zwykłą życzliwość, którą potrafiłyście stworzyć w tym Zespole. W takiej atmosferze trudne zadania stają się łatwiejsze.
Dane statystyczne wskazują, że mimo zmniejszenia się populacji dzieci i młodzieży liczba osób szukających i potrzebujących pomocy zwiększa się. Specjalistycznych badań i zabiegów wymaga ok. 30% populacji. Wynika to ze stale rosnących potrzeb środowiska, a mianowicie:
-nasilają się stare problemy, pojawiają się nowe zagrożenia, które dotykają nie tylko jednostkę ale zaburzają życie całych rodzin i społeczności,
-notujemy wyraźny wzrost świadomości rodziców, którzy pomijając szkołę, sami zgłaszają się o pomoc do poradni. Czasem jest to przejawem ich troski, a czasem postawy roszczeniowej. Bez różnicy na przesłanki, które nimi kierują, powinniśmy być gotowi na ich przyjęcie. Proponowanie odległych terminów jest żenujące, nie powinno mieć miejsca, a nadal ma,
-pogarsza się stan zdrowotności dzieci i młodzieży. Zdobycze i postęp medycyny stawiają nowe wyzwania. Mamy więcej dzieci uszkodzonych z różnymi dysfunkcjami i wadami, które wymagają wczesnego wspomagania rozwoju, mają specjalne potrzeby edukacyjne,
-obserwujemy nasilenie zachowań destrukcyjnych, i to nie tylko w gimnazjach,
-niepokojącym faktem jest narzucanie poradniom zadań i procedur bez przekazywania środków finansowych umożliwiających ich realizację,
-brak jednolitych, spójnych aktów prawnych, częste nowelizacje i długa droga legislacyjna utrudniają harmonijną działalność statutową,
-rozbudowane procedury dokumentowania działalności statutowej odbywają się kosztem pracy bezpośredniej z dzieckiem.
Pracownikom poradni, członkom sekcji problemy te nie są obce. Moglibyście Państwo wyartykułować zapewnie jeszcze wiele innych ze swojego terenu, które wymagają rozwiązań.
Mogą i powinni o to zabiegać członkowie związku, którzy poprzez działalność w sekcji zawodowej mają możliwość reprezentowania interesów tej grupy zawodowej.
Ustępujący zarząd zgłasza następujące wnioski do realizacji w nowej kadencji:
Warszawa, wrzesień, 2006 r. (-) Irena Markowska
przewodnicząca sekcji