Zygmunt Nowicki

1938-1944

(ur. 1881, zm. 1944) – nauczyciel i pracownik społeczny, w okresie II RP poseł na Sejm I i II kadencji z ramienia PSL "Wyzwolenie".

Pracował w Pilaszkowie koło Łowicza, gdzie w 1905 był współorganizatorem tajnego zjazdu nauczycieli Królestwa Polskiego, na którym powołano Związek Nauczycieli Ludowych – został jego prezesem. Był wiceprezesem Związku Nauczycielstwa Polskiego. Po I wojnie światowej ujednolicił programy nauczania.

Był też nauczycielem w Konarach koło Warki (1903).

W latach 1917–1931 należał do PSL "Wyzwolenie", pełniąc od 1922 do 1930 mandat posła na Sejm I i II kadencji. Po zjednoczeniu ruchu ludowego w 1931 został członkiem Stronnictwa Ludowego.

Po strajku nauczycieli z 1937 rząd zgodził się na zwołanie zjazdu Związku, który miał wybrać nowe władze. Zygmunt Nowicki był prezesem ZNP w latach 1938–1939. Po kapitulacji Warszawy, w październiku 1939 Zygmunt Nowicki wraz z czwórką innych członków władz ZNP postanowili przenieść działalność Związku do konspiracji. W ten sposób powstała Tajna Organizacja Nauczycielska (TON), która odegrała ogromną rolę w organizowaniu tajnego nauczania.

Zginął w czasie Powstania Warszwskiego w 1944. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim.